چند وقتیه که کاتالیست یا کاتالیزور اگزوز اسب سفیدم عمرشو داده به شما !!!
یه مدتی آه و ناله میکرد خیلی به ناله هاش گوش نکردم..البته وقتشو نداشتم بیشتر
امروز رفتم از نمایندگی ایساکو یه خوبشو خریدم از شرکت پارس اگزوز 180 تومن
36 تومن هم اجرت نصب و واشر و کوفت و زهرمار!
نوش جون اسب سفیدم..بدبخت نفس نمیتونست بکشه...کلی هم دود میومد تو اتاق.
الان دیگه روبراه شد شکر خدا
اینم عکساش:
احساس تنهایی میکنی چون
زندگیت شبیه هیچکس نیست
به آدما جوری نگاه میکنی
که انگار از همشون عقب ترى
هیچوقت کاری رو تا انتهاش انجام ندادی
و پیش خودت و همه، خودت رو باختی
اما به نظر من، تو تنها یک جوجه اردک زشتی
که هنوز وقتت نرسیده و
از قیاس خودت با دیگران، رنج میکشی
باید باور کنی
که روزى هست که برای توئه
که اون روز همه میکشوننت جلوى آینه
و تو اون قو رو میبینی
روزی میاد که میفهمی هیچوقت زشت نبودی
تو فقط وقتت نرسیده بود و پیش خودت
چقدر لحظه هات رو سخت گذرونده بودى..
خدایا ٤ تا فصلو بریز تو ظرف،
بهم بزن
یه فصل خوب تحویلمون بده!!!!
یه فصلی که هم برف داشته باشه
هم میوه های خوب داشته باشه
هم بشه تو برگا قدم زد !!!!
والا.....
گاهی گمان نمیکنی ولی خوب میشود
گاهی نمیشود که نمیشود که نمیشود
گاهی بساط عیش خودش جور میشود
گاهی دگر تهیه بدستور میشود
گه جور میشود خود آن بی مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور میشود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو میشود
گاهی برای خنده دلم تنگ میشود
گاهی دلم تراشه ای از سنگ میشود
گاهی تمام آبی این آسمان ما
یکباره تیره گشته و بی رنگ میشود
گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود
از هرچه زندگیست دلت سیر میشود
گویی به خواب بود جوانی مان گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود
کاری ندارم کجایی چه میکنی
بی عشق سر مکن که دلت پیر میشود
"قیصر امین پور"
آخ چی میشد یه تخت بود با لحاف و تشک گرم و نرم
من تو این جنگل میخوابیدم
این آهوی خوشگل هم میومد منو ناز میکرد و میرفت
بعد همینجور به خوابم ادامه میدادم
شب میشد هوا تاریک میشد و گرگها میومدن منو میخوردن تموم میشدم میرفت!!!! (آخرش دیگه حوصله نداشتم رویاپردازی کنم، این شد که بهش کشیدم رفت!!!..حالا گرگ کجا بود تو تهران تو این حل حل گرما!)
چشمام امروز درد میکنه..یه نشونه سردرد احتمالی امروز و خستگی دیروز هست
استاد یکی از درسای من...نمره پروژه منو نداده!! آخه من به کی بگم دردمو؟ استـــــاد: دقّت کن!!!!من اگر کاره ای میشدم بجای آب تو تابستون فقط شربت آبلیمو میریختم تو لوله ها! چون فقط همین تشنگی منو رفع میکنه!
خیلی گرمه.........پروژه دارم شنبه باید تحویل بدم......با اُپن سی وی..خدایا نیروی کمکی بفرس لدفن!
جدیدا هر کی منو می بینه انگار دلش میخواد زیارت قبول بگه! بسکه من نبودم!
انگار رفتم مسافرت طولانی مدت!
یاد مجید سوزوکی میفتم که زندان بود ولی برای حفظ آبرو گفته بود مکه بودم، اونوخ سوغاتی مُهر مشهد آورده بود از مکه!!
تو عمرم اینطوری درس نخونده بودم..روزی 14-15 ساعت شاید کمتر شاید بیشتر تو این سن و سال ما(من احسان 18 سال دارم!)
تازه هنوز تموم نشده مقاله ها و شبیه سازی به عنوان پسلرزه ها همچنان هست و اساتید عظام تا این چند تا شوید باقی مونده رو مخمون رو به باد فنا ندن ول کن نیستن.....من که خودم حس میکنم رولبه تنکولوژی هستم و دارم مهمترین کار دنیا رو انجام میدم! از دید استاد راهنمام(روحی فداه و قدس سرّه و قربونش برم الاهی) یک سرباز علمی هستم که باید نگم کیَکه چی گفت ؟ باید بگم: من میگم!!
خلاصه..جالبه..هنوز از آلکاترس درسها آزاد نشدم افتادم تو گوانتاناموی پروژه!!...کارفرمامون هم مثل عروس 18 ساله فعلا نازش میچره و تو حل حل گرما هوس برف و تگرگ کرده و فعلا نازش مثل اسبی چموش میتازه و میتازه!
ما هم برای یه جواب بله از این عروس نازنازو فعلا شب و روزمون رو بهم میدوزیم...
خدایا اینم شد زندگی؟ نه ..خدایا شکرت که کافرمای ناز نازی دارم....خدایا شکرت که اساتید بدوش دارم....خدایا شکرت که دیشب تو اتوبان همت آمپر بنزینم خراب شد و از یه ربع به 2 ی نصف شب تا ساعت 3 بدون بنزین کنار اتوبان مونده بودم و آخرش به ازای 4 لیتر بنزین 350000 ریال ناقایل تخ کردم تو جیب امداد خودرو..دندم نرم باید علم غیب میداشتم که آمپر بنزینم خرابه!
پارسال تابستون اوضاعم سخت تر از این حرفا بود....شکر خدا گذشت..خیلی هم خوب گذشت..امسال هم میگذره....مثل پارسال...مهم اینه که تو تلاشمو می بینی و خیلی وقته یاد گرفتم قضاوت بقیه برای اهمیتی نداره!
راستی نمرات دانشجوهامو وارد کردم..بازم کسیو نتونستم بندازم..حتی دو تا دختر دانشجوی سرتِخ که اصلا ازشون خوشم نمیومد و تازه یکیشون هم بعضی وقتها استیکر قلب قرمز واسم میفرستاد و میخواست آدامس خروسمو بدزده ولی من خیلی وقته آدامس خروسمو قورت دادم و دلم خیلی میخواست بندازمشون ولی باز رعفت؟ رافت؟ رعفط؟ اسلامیم گل کرد و به همه 2 نمره اضافه کردم!..زیر 10 ها رو هم 10 دادم....نمیدونم چرا کمک میکنم به رشد فزاینده بی سوادی در کشور! ولی معتقدم انداختن هم کمکی چندانی به این جوونای این دوره زمونه نمیکنه..چون خستن! میدونی؟ خسته! خیلی هم خسته........
فعلا همینا....
تو گوشیم دنبال ویس های استادم میگشتم، برخورد کردم به آخرین هنر نمایی خودم !
این آهنگ توسط هنرمند خوش قریحه استاد احسان نواخته شده با اپلیکیشن سنتور که روی موبایلم نصب کرده بودم...
تاریخ نوازندگی استاد احسان 19 اردیبهشت 1394 هجری شمسی -یه روز بعد از ظهر- در دستگاه شور و ماهور و همایون و فریبرز همشون با هم هست....امیدوارم شنوندگان عزیز قدر این قطعه هنری رو بدونن و در یک کلمه به استاد نخندن!!! ضمنا شادتر از اینم بلد نبودم..همینه که هست!
