پس کی حضوری میشه کلاسا؟!

یکی از مهمترین مشکلاتی که این ترم داشتیم، ارسال تمرین دانشجوها از طریق ایمیل بود. بهشون گفته بودم فقط یک فایل pdf  قبول میکنم ولی هنوز که هنوزه فایلهای jpg  و اونم نه یک فایل بلکه به ازای هر صفحه یک فایل jpg ارسال میکنن! دیگه زورم بهشون نمیرسه! دلم هم نمیاد سخت گیری کنم و قبول نکنم تمریناتشونو....بعضیاشون که عکساشون از تمرینات اینقدر مبهم و تاره انگار وسط دود و بخار از تمرینشون عکس گرفتن! چند باری هم بهشون گفتم که اَپ Camscanner   رو اول رو گوشی تون نصب کنید و بعد با اون عکس بگیرید..اما کو چشم بینا؟ کو گوش شنوا؟ کو دست توانا؟بنظرم این اپ یکی از بهترین هاست که خروجی pdf میده و فایلها رو مِرج میکنه...پس پردازش هم رو عکس انجام میده و زمینه عکس رو تا حدودی حذف میکنه و کنتراست تصویر رو هم بالا میبره..اگر صبح ها دو تا نون سنگک هم میگرفت که عالی میشد! برای پروژه هاشون هم گفتم فیلم بگیرن از محیط نرم افزار تخصصی و با نریشن صدای خودشون بفرستن،اسنگیت نرم افزار توانمندیه در این خصوص.....جاتون خالی چه نقش قالی هایی تو فیلم هاشون هست که برام میفرستن! باید بگم اونایی که قالی شون لاکیه و دست بافت، 1 نمره اضافه میکنم! بعد فیلما رو گفتم تو یه آپلود سنتر مثل uupload.ir یا picofile یا uplod.ir آپلود کنن و لینک مستقیمشو برام ایمیل کنن! احساس میکنم خیلی دارم شلوغش میکنم....اینکارا چه لزومی داره؟ هنوز که هنوزه به اون خانم معلم ژاپنی غبطه میخورم که با دامن بلند و سفیدش با دوچرخه اش میرفت مدرسه و به بچه های چشم بادومی ژاپنی تو طبیعت درس میداد..بدون کتاب و تخته و با شادی هاشون شاد بود....بدون هیچگونه مجاز فضایی ..و با همه بچه ها دوست بود.....بدشانسی ما از این معلم ها هم نداشتیم!:)