ببینم کوچه شما هم مثل کوچه ما اینقدر با صفاست؟
نوشته های احسان
بگذار و بگذر
*/ سعی کن آنقدر کامل باشی که بزرگترین تنبیه تو برای دیگران گرفتن خودت از آنها باشد. ( پائولو کوئیلو)
*/ آرامشی که اکنون دارم،مدیون انتظاری است که دیگر از کسی ندارم(سیلویا پلات)
*/ تا باد مخالف نباشد، بادبادک بالا نمی رود!
*/میخوای واسه هدفت تلاش کنی یا میخوای یه عمر حسرت بخوری؟؟!!
*/ بندبازها درست موقع سه قدم آخر می‌میرن. چون فکر می‌کنند دیگه رسیدن و اون سه قدم رو با غرور بر‌می‌دارن.
*/ یگانه صافکار دلهای تصادفی خداست...
*/بدی بزرگ شدن اینه که دیگه زخمامون با بوس کردن خوب نمیشه!
*/ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮ ﻧﻪ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﺷﺪ ﮔﻠﻬﺎ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻧﻪ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺑﺮﻕ !
*/برای قایق های بی حرکت، موج ها تصمیم می گیرند..
*/به ما گفتن یک‌بار بیشتر زندگی نمی‌کنی، ما هم پاشدیم، جمع کردیم و رفتیم که زندگی کنیم، نگو همین پاشدن، جمع کردن و رفتن خودِ زندگی بود!
*/انسان مدام باید مشغول کار باشد. سازندگی کند، وگرنه از درون پوک می شود. و بیکاری بدتر از تنهایی است. آدم بیکار در جمع هم تنهاست ...
خیابون دانشور بانک کارآفرین
یه گروه موسیقی دو نفره با کلاه شاپو با ساز و دهل بانک رو گذاشته بودن رو سرشون و می نواختند
از کارمتد بانک و مشتری و مرد و زن کف میزدن
خدا رو شکر هنوز هستند کسانی که شادن و میخوان زندگی کنن
در برخورد با آدمها اولین کاری که می کنیم اول از همه قضاوتشون می کنیم
بعد بر اساس مدل ذهنی مون دسته بندی شون میکنیم
تو همون دسته هایی که مدل ذهنی مون جدول بندی کرده
و بعد بر اساس دسته هر کس باهاش رفتار می کنیم
مدل ذهنی ما ملاک خوب بودن یا بد بودن آدمهاست
و این خطرناکترین قضاوت و دسته بندی عمرمون خواهد بود..
در ادامه پست قبلی، جدیدا مدیر محترم برای اولیا پیام گذاشتند که قسط آخر کمک به مدرسه رو بیایید بدید
بعد به دلیل کمبود کاغذ A4 فرمودند که هر کی میتونه کمک کنه و کاغذ بیاره !
تو که تو تامین کاغذ A4 مشکل داری چرا اینقدر خرج تالار کردی؟
بزها هم وقتی ببینن یونجه شون کمه یکم کمتر میخورن برای شبشون هم باقی بمونه!
دوست دارم بدونم من دارم به این قضیه بد و یکسو نگر نگاه می کنم یا واقعا شما هم با من همنظرید؟
موضوع اینه که تو یه دبیرستان متوسطه، خواستند از دانشجوهای رتبه اول و دوم هر کلاس تقدیر کنند
بعد نشستن و ابتکار عمل بخرج دادند که دانش آموزای ممتاز هر کلاس(فقط نفر اول و دوم) همراه فقط پدر و مادرشون رو دعوت کنن به یه تالار مجلل و اونجا هم جایزه بدن و هم شام رو تو تالار همراه با مسئولین مدرسه و دانش آموزا و خانواده هاشون میل کنند و هم پذیرایی بشن
بعد محاسبه کردند دیدند از عهده مخارج تالار بر نمیان، گفتن دانش آموزای ممتاز مجانی ولی پدر و مادرا باید نفری 250 تومن بریزن تو شماره حساب مدرسه!
بعضی از پدر و مادرا تو این مراسم شرکت نکردن....بعضی از پدر و مادرا که بیشتر از یک فرزند داشتند دلشون نیومده اون یکی بچه شونو تنها بذازند و کلا قهر کردن و نیومدن..حتی حاضر بودن 250 تومن بچه دومشون رو هم بدن!
بعد مدیر تو گروه مدرسه گفته از بچه ها هر کی آواز خوندن بلده اعلام کنه تا این مراسم خشک و خالی نباشه! نمیدونم این چه طرز برخورد کردن با دانش آموزه؟ حتما من دارم اشتباه میکنم!
در هر صورت مراسم رو برگزار کردن..
به دانش آمورای ممتاز هم یه تقدیر نامه خشک و خالی مقوایی دادن یا یه کارت هدیه 100 هزارتومنی!
آخه این کار درسته؟
اصلا آقای مدیر ناشی! کی گفته تو این شرایط تو که از عهده مخارج برنمیای بیایی یه تالار گرون تو منطقه 1 تهران بگیری؟
اگر خودت هوس تالار کردی میتونی با خانواده محترم بری تالار..این چه طرز مهمون دعوت کردنه که فقط پدر و مادر رو دعوت کنی و 250 تومن هم ازشون پول بگیری!
آیا بهتر نبود بجای این همه خرج الکی، سر صف دانش آموزای بیشتری رو جایزه میدادی! بجای یه کارت صد تومنی که باهاش 2 تا پفک و یه بستنی و یه چیپش می شد گرفت، یه مبلغ آبرومندانه تر میدادی!
مشکلت بودن پدر و مادرا بودن؟ اون روز پدر و مادر دانش آموزای ممتاز رو هم دعوت میکردی مدرسه!
نمیدونم این تصمیمها رو از کجا در میارن؟ شاید هم من اشتباه میکنم
جدیدا دیگه دارم به عقلم شک میکنم..میگم حتما بقیه دارن درست عمل میکنن و من دارم اشتباه میکنم!
بنظر شما اون مدیر برنامه مناسبی رو تدارک دیده؟