نوشته های احسان

بگذار و بگذر

نوشته های احسان

بگذار و بگذر

نوشته های احسان

*/ سعی کن آنقدر کامل باشی که بزرگترین تنبیه تو برای دیگران گرفتن خودت از آنها باشد. ( پائولو کوئیلو)
*/ آرامشی که اکنون دارم،مدیون انتظاری است که دیگر از کسی ندارم(سیلویا پلات)
*/ تا باد مخالف نباشد، بادبادک بالا نمی رود!
*/میخوای واسه هدفت تلاش کنی یا میخوای یه عمر حسرت بخوری؟؟!!
*/ بندبازها درست موقع سه قدم آخر می‌میرن. چون فکر می‌کنند دیگه رسیدن و اون سه قدم رو با غرور بر‌می‌دارن.
*/ یگانه صافکار دلهای تصادفی خداست...
*/بدی بزرگ شدن اینه که دیگه زخمامون با بوس کردن خوب نمیشه!
*/ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮ ﻧﻪ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﺷﺪ ﮔﻠﻬﺎ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻧﻪ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺑﺮﻕ !
*/برای قایق های بی حرکت، موج ها تصمیم می گیرند..
*/به ما گفتن یک‌بار بیشتر زندگی نمی‌کنی، ما هم پاشدیم، جمع کردیم و رفتیم که زندگی کنیم، نگو همین پاشدن، جمع کردن و رفتن خودِ زندگی بود!
*/انسان مدام باید مشغول کار باشد. سازندگی کند، وگرنه از درون پوک می شود. و بیکاری بدتر از تنهایی است. آدم بیکار در جمع هم تنهاست ...

بایگانی
محبوب ترین مطالب

۵۶۹ مطلب با موضوع «دلنوشته» ثبت شده است

سال نوی همه وبلاگ نویسان و وبلاگ خوانان عزیز مبارک

امیدوارم در کنار خانواده محترمتون سالی سرشار از موفقیت و سلامتی داشته باشید.


۰ نظر موافقین ۰ ۲۹ اسفند ۹۴ ، ۲۲:۳۲

این آخر سالی سعی کردم در حد توان به اسب سفیدم(ماشینم) یه حال اساسی بدم

دیشب با هم (اسبم) رفتیم تعویض روغنی

کلا روغن پارس پایا با نیم لیتر اضافه+فیلتر هوا+فیلتر روغن+اجرت و تنظیم باد= به عبارت 52 چوق!

الانم که جو گیر شدم و شنیدم برای عوارض خودرو شهرداری تخفیف میده البته اونم به شرط اینکه تا 29 اسفند پرداخت بشه

رفتم تو سایت و دیدم 106 تومن عوارض اسبمه! 

شیطونه گولم زد و پرداخت کردم! خالا نمیدونم این سایتش راستکی بود یا از اون کلاهبردار بود؟

دوستان اگر کسی اطلاعاتی مبنی بر صحت سایت داره تو نظرات اعلام کنه به من..مرسی...سایت اینه

خلاصه که ما جو گیر شدیم و پرداخت کردیم! حالا در مورد جریمه ها چیزی نمیگم! (البته بهتره چیزی نگم!!)

امروز صبح هم که اسبمو بردم کارواش و حسابی همه جاشو شوشته کردم!!!!!صبح زود رفتم که خلوت باشه

ششتشوی موتور+ روشویی+ جاروبرقی +شستشوی رودری ها + واکس داشبورد + عیدی کارگر= میکنه به عبارت 39 چوق!!!

تا حالا تو عمرم اینقدر پول کارواش نداده بودم!!!

ولی بنظرم لازم بود

اولندش که قابل اسبم رو نداره،

دومندش که 3 ماه بود نشسته بودمش چون به شدت مشغول درس خوندن بودم، 

سومندش  واقعا لازم بود چون اصلا نمیشد نیگاش کرد اسبمو

اینم عکس از کارگر کارواش و اسبم و ...

۱ نظر موافقین ۱ ۲۹ اسفند ۹۴ ، ۱۳:۵۰

سلام به همه دوستانی که تشریف آوردند اینجا

راستش مدتیه با خودم کلنجار میرم که در این وبلاگ بنویسم یا نه؟

موضوع دلنوشته رو هم خیلی وقته ایجاد کردم ولی هنوز دستم به نوشتن نرفته بود جز این پست

بعد از مهاجرت از بلاگفا به بلاگ شاید این اولین پستم باشه که خودم مینویسم...بماند که کلی عکسها هم پاک شد با اون آپلود سنترهایی که عمرشون بیشتر از یکسال نیست....امیدوارم بلاگ امانتدار خوبی باشه

اول از همه یکم از پراکندگی موضوعی در این وبلاگ عذر میخوام...آخه انحراف معیار و واریانس موضوعی اینقدر زیاد؟!!!!!

بگذریم.....

سال 94 سال سختی بود....این دو سه ماهی که نشستم برای کنکور دکترا خوندم واقعا دوران سختی بود...اما خوبیهایی هم داشت از جمله دوباره به زندگی علمی ام سری زدم

سال 95 هم که اصلا نمیدونم چی بگم در موردش!

از اعلام نتایج کنکور دکترای آزاد و سراسری اش بگم؟ از پیشنهاد ادامه تحصیلی که در یک کشور خارجی بهم شده بگم و یا از اتفاق مبارکی که در شهریور ماه بناست بیفته؟خدایا حداقل دو سه تا از این کارا رو مینداختی تو سال 96..خصوصا اون اخریه رو...و این وسط تا اردیبهشت هم باید مدرک زبان بگیرم.... ولی کو فرصت برای کلاس زبان...بیشتر میخوام سلف اس تادی برم جلو...میدونم روش مفیدی نیست ولی دِر ایز نات چاره!!!

خیلیها هم که میان اینجا فقط یه مرور کلی میکنن و خداحافظ! نه همدلی ای..نه نظری!! واقعا که!!!!!

در هر صورت کم کم باید دو باره به برنامه ریزی چند ماه قبل بر گردم و آماده شم برای شش ماهه اول و پر اتفاق سال 95

خدایا ما که حرفی نردیم...سال 95 میخوای کلی چرخونه ما رو بچرخونی ، خب بچرخون اون چرخونه رو...منم سعی میکنم خوب بچرخم!..فقط دمت گرم  جاهای خوبشو بیشتر نگه دار و از جاهای سخت و بدش زودتر رد شو...

دمت گرم!!!!


۱ نظر موافقین ۰ ۲۸ اسفند ۹۴ ، ۰۸:۵۸

با من ساده باش و ساده بگو

مثل پرتو طلایی خورشید

و صدای گنجشکان شادمان از بهار، واضح و شفاف

این گرمی آغوشت، کس دیگری را به آرامش فرانخوانده؟

این شانه های محکم و استوارت، تا ته زندگی قابل اعتماد است؟

و لبخندهایت؟

زودگذر و مقطعی است یا از عمق جان است؟

با این لبخند میتوانم بنای زندگیم را شنارژ بندی کنم؟ و با سرمایه اندکم مصالح ساختمان زندگیم را فراهم؟

تو را به جان آرامشت....چه من چه دیگری..زودتر جوابم را بده

من منتظرم..

منتظر لبخندهای نسیه ات که زندگی نقدم رو با آن بسازم.....



۰ نظر موافقین ۰ ۲۷ اسفند ۹۴ ، ۰۳:۲۸

کودکی که آماده تولد بود نزد خدا رفت و پرسید:

 “ می‌گویند فردا شما مرا به زمین می‌فرستید اما من به این کوچکی و بدون هیچ کمکی چگونه می‌توانم برای زندگی به آنجا بروم؟”

خداوند پاسخ داد: “ از میان تعداد بسیاری از فرشتگان، من یکی را برای تو در نظر گرفته‌ام او از تو نگهداری خواهد کرد."
اما کودک هنوز مطمئن نبود که می‌خواهد برود یا نه:
 “ اما اینجا در بهشت، من هیچ کاری جز خندیدن و آواز خواندن ندارم و اینها برای شادی من کافی هستند.”
خداوند لبخند زد: “ فرشته تو برایت آواز خواهد خواند و هر روز به تو لبخند خواهد زد. تو عشق او را احساس خواهی کرد و شاد خواهی بود.”
کودک ادامه داد:‌“ من چطورمی‌توانم بفهمم  مردم چه می‌گویند وقتی زبان آنها را نمی‌دانم.”
خداوند او را نوازش کرد و گفت: “ فرشته تو زیباترین و شیرین‌ترین واژه‌هایی را که ممکن است بشنوی در گوش تو زمزمه خواهد کرد و با دقت وصبوری به تو یاد خواهد داد که چگونه صحبت کنی.” 
کودک با ناراحتی گفت: “ وقتی می‌خواهم با شما صحبت کنم چه کنم؟”
 اما خدا برای این سوال هم پاسخی داشت:
 “ فرشته‌ات دستهایت را در کنار هم قرار خواهد داد و به تو یاد خواهد داد که چگونه دعا کنی.” 
کودک سرش را برگرداند و پرسید: “ شنیده‌ام که در زمین انسان‌های بدی هم زندگی می‌کنند چه کسی از من محافظت خواهد کرد؟”
 - فرشته‌ات از تو محافظت خواهد کرد. حتی اگر به قیمت جانش تمام شود.
 کودک با نگرانی ادامه داد: “ اما من همیشه به این دلیل که دیگر نمی‌توانم شما را ببینم ناراحت خواهم بود.”
 خداوند لبخند زد و گفت: “ فرشته‌ات همیشه درباره من با تو صحبت خواهد کرد و به تو راه بازگشت نزد من را خواهد آموخت. گرچه من همیشه در کنار تو خواهم بود.” 
در آن هنگام بهشت آرام بود اما صدایی از زمین شنیده می‌شد. کودک می‌دانست که باید به زودی سفرش را آغاز کند. 
او به آرامی یک سوال دیگر از خدا پرسید: 
“ خدایا اگر من باید همین حالا بروم لطفاً نام فرشته‌ام را به من بگو.”
 خداوند شانه او را نوازش کرد و پاسخ داد: “ نام فرشته‌ات اهمیتی ندارد.به راحتی می‌توانی او را مادر صدا کنی"



۰ نظر موافقین ۰ ۲۵ اسفند ۹۴ ، ۱۲:۱۳




۱۶ نظر موافقین ۱ ۲۵ اسفند ۹۴ ، ۰۹:۰۶

۰ نظر موافقین ۰ ۱۸ اسفند ۹۴ ، ۱۱:۱۴

ما انسان ها مثل مدادرنگی هستیم...

شاید رنگ مورد علاقه یکدیگر نباشیم!!! اما روزی ...

برای کامل کردن نقاشیمان به دنبال هم خواهیم گشت ..

به شرطی که همدیگر را تا حد نابودی نتراشیده باشیم....!

۰ نظر موافقین ۰ ۱۶ اسفند ۹۴ ، ۰۹:۵۵