آدمهای امپدانس بالا

امپدانس ما انسانها با هم فرق داره.....

بعضیها فقط رزیستانسی هستند،  یعنی فقط مقاومت میکنن، در برابر همه چی!

حالا بعضیها مقاومت کمتری دارند و بعضیها بیشتر.....

من یکیو میشناسم کلا با همه چی مخالفه! گمونم مقاومتش 5 مگا اهم باشه!

بعضیها اصلا امپدانس شون صفره!  یه جورایی هادی حساب میشن!عینهو یه تیکه سیم میمونن که فقط رسانان..."نه" تو کارشون نیست! بیش از اندازه پایه ان! بعضیاشون خراب رفیقن..

بعضی ها امپدانس شون خاصیت خازنی داره، تا یه جایی و تو یک ثابت زمانی شارژ میشن و با حادثه ای یا اتفاقی، دشارژ!!!! این رفتارشون اصلا قابل دفاع نیس!

اینا فقط ذخیرکننده انرژی ان، ولی امان از وقتی که ثابت زمانی زیادی داشته باشن! پدرجدّ آدم در میاد تا اینا شارژ و دشارژ بشن! اینا در برابر تغییرناگهانی ولتاژ عین خیالشون نیست و کار خودشونو میکنن! اینا به اصول خودشون پایبندن! از این جهت از این جور آدما خوشم میاد....اصلا آدمهای کاپاسیتانس بالا آی لاو یو دارن!!...راستی هر کی تو آزمایشگاه، خازن الکترولیتی 1000 میکروفاراد به بالا  منفجر نکرده باشه نصف عمرش بر فنا!

همینطور آدمایی که امپدانس شون خاصیت سلفی داره! اینا خیلی کارشون درسته! تو حالت برق مستقیم مثل یه تیکه سیم رسانای همه چی هستن، ولی خب وقتی تغییرات ولتاژ داریم خودش هم تابع این تغییرات  میشن! چون ماهیتشون همینه ولی نکته مثبتش اینه که جریان محبت در این جور آدمها همیشه ثابت میمونه و هیچ وقت تغییر نمیکنه! بنظر میرسه آدمهای محبت پذیری باشن و جریان محبت در وجودشون ثابت!

آدمهایی که تغییرات رفتاریشون زیاده و  ولتاژ و جریان ac اشون دائما در حال تغییره، خیلی قابل پیش بینی نیستن! من همیشه از آدمایی خوشم میاد که خصوصیات رفتاریشون ثابت و dc  باشه و به نوعی ملکه شده باشه براشون..تو همه شرایط تو همه جور آب و هوا، خصوصیات رفتاری dc داشته باشن!

سی ام تیر ماه...

اولا که یه خیابون داریم تو تهران به اسم سی تیر یادش بخیر روزایی که میرفتیم جمهوری، پشت بندش یه توک پا میپریدیم تو سی تیر..یه دیزی سرا بود اونجا، دیزیاش در حد شامپیون لیگ فرانسه! دیزی میزدیم به بدن....خیلی فاز میداد...

یه خونه هنرمندان بود گمونم یا بنیاد سینمایی فارابی تو همون خیابون ...نمیدونم الان با خاک یکسانش کردن یا هنوز هست؟ (البته چه اهمیتی داره؟) یه در قدیمی و سنتی هم داشت...خیلی دوست داشتم یه بار کله ام رو بندازم زیر و برم تو ببینم چه خبره؟ در هر صورت خوشحالم که پام به یه همچین مکانهایی باز نشد، چون زمینه داشتم و علاقمند به کارگردانی هم بودم...البته الان خدا رو شکر میکردم که وارد چنین حرفه ای نشدم...چون که آخرش یه چیزیم میشد!...در همین حد بدونید بنظرم کافیه!

این روزها ورزشکارا و بازیگرا خیلی آدمهایی مهمی شدن، یکم بیشتر از اونی که باید باشن به نظرم...قرنهای گذشته شعرا یا حکما آدمهای مهمی بودن....البته به نظرم باید مهمتر از اینها هم بشن...جامعه امروز ما باید بیشتر از گذشته به هنر پناه ببره، چون دیگه تقریبا چاره ای نمونده ...من که الان تنها قهرمان ملی تو ذهنم جنابخانه و شب و روز دعا میکنم به احلام برسه! ضمنا با اجازه جنابخان یه عکس از احلام لو رفته که براتون میذارم.....ضمنا نیاید اینجا بحث ناموسی کنید...تخثیر من نیست..تخثیر ثدا و ثیماست که یه جلسه احلام خانوم رو دعوت نمیکنه خنداونه!

تقریبا کاپاسیتانس مردم در مورد مسائل اجتماعی سیاسی و اقتصادی تکمیل شده، البته من اینطور تصور میکنم.....شایدم من اشتباه میکنم......

من خودم دیگه حتی حوصله فکر کردن به مسائل مهم تر رو ندارم....الان دیگه یه جوری شده هر کی به فکر خودشه....و به عبارتی سرش تو لاک خودش...میدونم تا اینجا از حرفای من سر در نیاوردید..خب طبیعیه......

همش دارم از حرفام فاکتور میگیرم....

بی خیال......راستی یکی دو روز خیلی گرمم میشه، نمیدونم داستان چیه؟ هوا که مطلقا گرم نیست!، یا آستانه تحمل من اومده پائین، یا اینکه من تیتیش مامانی شدم!..هموطنان اهوازی ما تو دمای 50 درجه تو گرد و غبار چه میکنن خدا میدونه؟ دوستان اهوازی یا جنوبی اگر داریم بدونید قطعا جاتون تو بهشته...چون بنظرم شما جهنم رو دارید به نوعی تو تابستونها تجربه میکنید اونم با چاشنی گردو غیار....خلاصه بهشت رفتید دمتون گرم ما رو فراموش نکنید.....