دیگه یاد گرفتم هر خبر خوشی که به دستم رسید زیاد خوشحالی نکنم
میدونم که هنوز هیچی تموم نشده و اول خطم..قضیه دو سال پیش هنوز یادم نرفته!
تازه چندین خان دیگه هم مونده که اونا هم باید پاس بشه
پیگیری ها، تلاش ها و آینده نگری های لازم باید مضاعف بشه تا بتونم با کمک خودش به هدفم برسم
تنها عکس العمل من فقط تشکر از خالق زیبایی هاست
تا همین جا هم با کمک خودش رسیدم و بعد از این هم بیشتر از گذشته به کمکش نیاز دارم..
در کل امروز روز خوبی بود
و بقول ظریفی:
یگانه صافکار دلهای تصادفی خداست......
هیچ وقت تصورم نمیکردم این شعر با چنین آهنگی خونده بشه..البته بدک نیست این روزها هم که داش محسن بدجوری تو بورسه..خصوصا با اون جیبوتی کجایی که از اهنگش اقتباس شد!
فکرشو بکن.... تصادفا تو یه روز تعطیل به جشن پایان ترم یه آموزشگاه موسیقی تو رده سنی کودکان و نوجوانان بربخوری!
کجا برگزار شد؟ بهتون نمیگم تا تو خماریش بمونید! همینیه که هست....
ولی روز جمعه 31 اردیبهشت بود...خدائیش خیلی باحال بود...قطعات و عکسهایی از این مراسم:
اول از همه یه فرشته کوچولو خونندگی میکرد، اونم به زبان شیرین انگلیسی!!! خیلی مسلط بود
بعد به ترتیب دانش اموخته ها اومدن و اجرا کردن از جمله آقا پسری به اسم کوشیار(اگر اشتباه نکنم) که گیتار میزد- خیلی هم دلنشین بود
بعد از اونها یه آقا پسری اومد که اسمش یادم نیست ولی خیلی قشنگ فلوت زد. گوش کنید:
و بعد در ادامه گروه تنبک اومد گروهی با دختران تنبک به دست با یه مربی خانم..البته یه پسر کوچولو هم بود بینشون.
البته صدای خانمی که شنیده میشه صدای مسئول سالنه که به آقای ردیف جلو تذکر میده عکس نگیره از مراسم
در هر صورت برنامه جالب و شادی بود. یادش بخیر
به انگشت ها داخل کادر گیر ندید لطفا
انگشت مبارک بنده است..دیگه حواسم نبود بکشمشون کنار!
دریافت