بی رحمی به نام زمان....
زمان؛
واژه ای پر طمطراق، بی رحم و غیر قابل کنترل،
محور افقی بیشتر نمودارهای مهندسی و آماری که در دنیای ما انسانها خودشو جا کرده!
با هیچ بنی بشری هم راه نمیاد....نشونه اش میلیاردرهایی هستند که موقع قبض روح حاضرن تمام ثروتشون رو ببخشن تا جونشون گرفته نشه یا حداقل یکساعت بیشتر زنده بمونن ولی هرگز با این خواسته شون موافقت نمیشه!
واقعا مقوله عجیبی هست، زمان؛
هممون تصور میکنیم پیرمردها و پیرزنهای اطراف و پیرامون ما از شکم مادر با موی سفید به دنیا اومدن در صورتیکه به هیچ وجه اینگونه نبوده!
سرّ اینکه همه از گذشته به نیکی یاد میکنن و میگن یادش بخیر، نمیدونم چیه واقعا..ولی همه ما از خاطرات گذشته مون هر چند به سختی باشه به نیکی یاد میکنیم
پیشرفت های بشر با مقایسه با گذشته جذاب و زیباست مثل جاده چالوس خودمون در این عکس!
از سوی دیگه نعمتهای جوانی با گذر جوان از انسان گرفته میشه و همه خواسته یا ناخواسته با گردو غبار پیری اراسته میشیم... زشت باشی یا زیبا فرقی نمیکنه..حتی اگر سوفیا لورن هم زیباترین هنرپیشه زن هالیوود باشی به این حال و روز خواهی افتاد!!
حال چه باید کرد؟
غیر از بهره بردن از تک تک لحظاتِ زندگی، تلاش و کوشش و محبت به دیگران و شناخت و شکر نعمتهایی که خدا به ما بخشیده .....راه دیگه ای به ذهن من نمیرسه.....شاید راه های دیگه ای برای به کمند کشیدن اسب چموشِ زمان باشه که باید بهش فکر کرد...
واقعا چه باید کرد؟
قالب نو مبارک