فروشنده های زیر زمین! :: نوشته های احسان

فروشنده های زیر زمین!

چهارشنبه, ۸ آبان ۱۳۹۸، ۱۱:۳۸ ق.ظ

دستفروشِ داخل مترو هم که باشی باید اصول حرفه ای گری را خوب بدانی!

نه مثل پیرمردی که با صدای ضعیفش از روی نا آشنایی با اصول حرفه ایِ فروشندگی، همه نوع وسیله ای با خود حمل میکرد، آنقدر تنوع جنس داشت که من حیرت کردم قیمتها چطور یادش مانده بود؟؟!!

ولی در سفرِ رفت با مترو، پسری فقط مسواکِ آنتی باکتریال می فروخت، آنقدر هنرمندانه و قرّا با دستمایه ی طنز جنسش رو تبلیغ کرد که چندین نفر از او خریدند!!، پسرک می گفت: پول نداری دستگاه پوز هست! کارت نداشتی چک و سفته هم قبول می کنیم!!!:)))

خلاصه فروشنده ای بود برای خودش،

حرفه ای باشیم!

۱۲

۰ ۹۸/۰۸/۰۸

مترو

۰۸ آبان ۹۸ ، ۱۳:۰۷

سوته دلان

سلام

منکه دق میکنم برم تو مترو!

میگن که دیده شده در خاورمیانه، بازار سیّاری وجود داره، اما بعضی‌ها هم سوءاستفاده میکنن و به عنوانِ وسیله‌ی حمل و نقل ازش استفاده میکنن! :)

۰۸ آبان ۹۸ ، ۱۳:۱۶

امید شجاعی

فروشندگی توی مترو کار آسونی نیست. ولی به نظرت درآمد فروشنده های مترو چقدره؟

چقدر میفروشند؟ و آیا از فروش در اون جای شلوغ راضی اند؟ که یه جورای مزاحمت هم ایجاد میکنند برای مردم.

۰۸ آبان ۹۸ ، ۱۷:۵۷

Zeytoon fruit

بعضی وقتا واقعا عذاب آور میشن، بخصوص وقتی که من کیف رو دوشمه، کتاب دستمه و با اون یکی دستم دارم یه چیزی با اتود می‌نویسم

یه نفر بغل گوشت داد بزنه هندزفری و فلان و فلان با این قیمت بعد با اون همه وسیله‌ش می‌خواد از بین مسافرها رد بشه و تنه میزنه و کتاب و اتود تو دستت با هم همدستی می‌کنن و قصد افتادن دارند:/

۰۸ آبان ۹۸ ، ۲۰:۴۳

میس واو

فروشنده های مترو به نظرم آدمای جالبی ان. من هروقت سوار مترو میشم تو خیالم برای هرکدوم از اونا یه قصه می سازم.

مثلا قصه ی زندگی پسر مسواک فروش می تونه اینجوری باشه. یه پسر جوان که به زودی قراره بره خواستگاری دختر مورد علاقش. حرفاشونو باهم زدن و می دونن که همدیگرو دوست دارن و قراره یه عمر باهم زندگی کنن. باهم قرار گذاشتن یه جشن کوچولوی خانوادگی بگیرن و برن سر خونه زندگیشون. پسر شوق اینو داره تا زودتر مسواکاشو بفروشه و بره خونه تا با دختر مورد علاقش برای آینده ای که نیومده خیال ببافن^__^

قصه ی پیرمرد شاید قصه ی پدریه که باید حداقل لوازم زندگی دختر دم بختشو جور کنه تا بتونه با پسر مورد علاقش ازدواج کنه و برن دنبال خوشبختی. پسری که درامدش کمه ولی می دونه می تونه همسر خوبی برای دخترش باشه.

پیر مرد مجبوره بعد از بازنشستگی دوباره کار کنه تا دخل و خرج باهم بخونن. نمی دونه باید چیکار کنه ولی می دونه به هر قیمتی می خواد خانوادش در آسایش بیشتر و شادتر باشن. فکر می کنه تو رسیدن به این هدفش موفق نبوده و یک من سرزنش گر همیشه از این بابت سرزنشش می کنه..

داستان زندگی آدما همونقدر که ساده به نظر می رسه پیچیده ست..

۰۸ آبان ۹۸ ، ۲۰:۴۷

نه بخاطر دست‌فروش‌ها...!

چون ۹۰ درصد رفت و آمدم با متروئه، و زمان شلوغی واقعا غیر قابل تحمل هست!

مخصوصاً که واگن خانم ها فقط دوتاست!

من به بعضیا کار ندارم که نون شبشون از این راه هست و چاره‌ای ندارن.

ولی یه عده‌شون واقعا فقر فرهنگی دارن!

وقتی کل عمل و جراحی صورتش، حدود ۱۰_۲۰ میلیون میشه، گوشی دستش آیفون هست، پس نیازمند نیست!

و هیچکسم دیگه حریف اینها نمیشه، حتی مامورای مترو، چون متاسفانه مردم ازشون حمایت می‌کنن!

۰۹ آبان ۹۸ ، ۱۵:۵۱

داشتم فکر می کردم کاش اینجا ریپلای داشت، مثه اینستا(:

راستش زیاد با حرفتون موافق نیستم. اینکه می گید حداقل میشه خوشحال بود که می تونن زنده بمونن. شاید بشه خوشحال بود که خوشبختن حتی.. یا شادتر از خیلیا..

نمی دونم هیچ وقت به آدمای شیک و پیکی که صبح دارن می رن سرکار در حالیکه مشخصه از اینکه یه روز دیگه شروع شده ناراحتن، یا آدمایی که عصر خسته و بی روح از سرکار برمی گردن دقت کردید!؟

از خودتون پرسیدید چند نفر از اینا واقعا احساس خوشبختی می کنن!؟ چند نفر از همینایی که ممکنه شغل خوبی داشته باشن از زندگیشون راضی ان!؟

چند نفر از اونایی که زندگی هاشون با عروسی های مجلل شروع شده الان از بودن کنار هم خوشحالن!؟ چقدر خوشحال تر از پسری که ذره ذره پول جمع کرده تا به عشقش برسه!؟

چند روز پیش تو تلگرام یه عکس دیدم، عکس یه مرد با ظاهر نه چندان آراسته تو مترو که مشخص بود از سر کار داره برمی گرده خونه، در حالیکه یه گل رز دستش بود. زیرش نوشته بود: خوش به حال همسرت..(تو چند روز اخیر تو خیلی از کانالا پخش شده بود)

به نظرتون چند زن به ظاهر مرفه حسرت همسر این آقا رو خوردن تو این چند روز!؟😁

می خوام بگم همیشه همه چیز اونطوری که به نظر می رسه نیست.

+ در مورد اون پسر و رفتارش، منم یه بار چنین حرکتی رو از یه پسری که ظاهرا بیمار بود دیدم. بعد از اینکه چند بار گفت پول برای درمانش می خواد و کسی توجهی نکرد وسایلشو ریخت و شروع کرد به گریه کردن.

مطمئنا هم این پسر، هم پسری که قصه شو تعریف کردید تحت فشار زیادی بودن. هرچند دیگران مسئول مشکلات ما نیستن ولی پیمونه ی تحمل هرکس اندازه ای داره. شاید اون لحظه پیمونه ی اینا پر شده بوده. شاید بیشتر از فروختن دو تا جنس به یه هم صحبت بیشتر نیاز داشتن ولی حقیقت اینه که متاسفانه سبک زندگی و شرایط اجتماعی و خیلی عوامل دیگه نه حوصله و نه فرصتی برای همدردی و همدلی های اینجوری برامون نذاشته.

نوشته های احسان

نوشته های احسان

بگذار و بگذر

عکسهایی از گوشه و کنار دنیا

سفرنامه احسانخسرو

دانشجوهام

جوجه دکتر

دکترا

منابع مفید

توصیه های پزشکی

دلنوشته

اسب سفید خوشگلم

یـــادته؟

مدیا

صوت و آهنگ

فیلم

متفرقه

فااان

فرمولهای زندگی

MLP

فروشنده های زیر زمین!

مترو

نظرات (۹)

ارسال نظر