مرزهای..

چریکهای انقلابی زمان انقلاب برای آگاه کردن هم تیمی هایشان با کد و علامتی روی باجه های تلفن آنهم با خودکار مینوشتند: من زنده ام! ( این را با 5 بار تماشا کردن فیلم تیرباران یاد گرفته ام. زمان ما همین فیلمها بود و از گشت ارشاد 8 خبری نبود!) 

من هم با این پست میخواهم بگویم منم زنده ام.. 

ولی از شما چه پنهان یا از خدا چه پنهان از شما چه( اَه.. من آخرین اصطلاح یاد نگرفتم که از کی چی پنهون :) این روزها دل و دماغی برایم نمانده

آن از اسب سفیدم که جیب مبارکمو خالی کرد و اول ماهی دیسک و صفحه اش تموم شد و مجبور شدم 28 میلیون هزینه اش کنم. البته 22 میلیون هزینه دیسک و صفحه و ما بقی کاسه نمد و اجرت نهایتا بشود 28 میلیون. البته ریال و تومن اش را نمی‌گویم که بمانید در خماری!. ولی خب حق بدهید ریالِ این مبلغ هم کم نیست و زخمی است کاری بر جیب من قشر آسیب دیده ی آسیب پذیر!

این هم از گیرپاچ کردن شبیه سازی هایم! دقیقا یکماهی می‌شود پیشرفتی نکرده ام. دارم درجا میزنم! خدا بگم چکارت نکند ای بانوی چینی با آن مقاله نوشتنت و آن کد گذاشتنت! نه سرش معلومست نه تهش! یکماهست سر کارم! کسی هم نیست راهنماییم کند. برایش ایمیل زده ام ولی کو جواب! استاد دانشگاه.. هستی که هستی... یا برای کدهایت کامنت بذار یا جواب ایمیل را بده!  نمیمیری که!  تازه کشور ما با کشور شما دارد قرارداد 25 ساله می‌نویسد! در خواست ازدواج که نداده بودم! ضمن آنکه نه فرهنگمان بهم می‌خورد نه سن و سالمان و نه قیافه مان! تازه من می‌خواهم درسم را ادامه دهم و داماد سرزمین ژرمنها شوم! :) فقط پرسیدم این قسمت کد چرا کار نمی‌کند! کاش چهارشنبه سوری بیاییم چین با سه چهارتا سیگارت به زیر دست و پایت انداختن حالیت کنم جواب ایمیل ندادن یعنی چی! 

 راستی امروز رسول سرزمین پست دفاع کرد. تمام شد. خوش بحالش. بعید می‌دانم شما رسول سرزمین پست را یادتان بیایید. اصلا مگر کسی به اینجا سر می‌زند؟ یاد قرن‌های پیش افتادم که طاعون آمده و همه جا سوت و کور شده! بلا نسبت همه. امیدوارم این ویروس هر چه زودتر ما را رها کند 

استادراهنمایم می‌گوید معمولا کسی جواب ایمیل نمی‌دهد. خودت را خسته نکن! خودتیو خودت! باید لبه علم را جابجا کنی!  و من در دلم زمزمه میکنم که در این شرایط کرونا حالا مرزهای علم جابجا نشود و مدرک ما را بدهی برویم دنبال زندگیمان، نمی شود؟؟!