روایت یک شاهد عینی از ایران «وَبازده» در ۱۶۳ سال پیش:
مردم به توصیه‌ها گوش نمی‌دادند، مثل همیشه آب‌های جوی را می‌نوشیدند.
می‌گفتند مرض از طرف خدا می‌آید، اگر خدا خواست ما خواهیم مرد وگرنه زنده خواهیم ماند.
مردم چنان می‌مردند که گویی برگ از درخت می‌ریزد ...
منبع: کانال تلگرامی باکلاس باشیم
R_A Zeytun
تو مسئله ی وبا یه نکته ای که تو اکثر جاها بهش اشاره نشد، نقش انگلیس تو شیوع این مسئله و قحطی که ایجاد شده بود و مردم مجبور بودند که دنبال غذا باشند
احتکار دارو توسط سفارت هم همینطور
به نظرم تعمدی تو کار هست که میخواند نقش انگلیس رو کم رنگ کنند
آسـوکـآ آآ
پدربزرگ من هم به نقل از پدربزرگش میگه وقتی توی گیلان طاعون اومد، آدمها جوری می‌مردند که انگار تا حالا نبودند و وجود نداشتن و همه تپه های رو به رو(تپه های رو به روی خونشون) قبرستان شدن.
چیزی که الان هم می‌بینیم...
شارمین امیریان
سلام.
پس ژن آبا و اجدادیمونه 😕
بهارنارنج :)
امون ازین آدما:( من غصه امام زمان میخورم همیشه غصه اینو میخورم که پیامبر و امامای ما اومدن جهل از بین ببرن... اون وقت اینا به اسم دین اینجوری حماقت میکنن
در این که شک نکنید که بعضی از ما بدفهمی یا کج فهمی از برخی مفاهیم دینی مثل توکل یا صبر داریم و این البته باید درست بشه...اما از اون طرف این روایتهای یک سویه از ماجرا هم محل نقد جدی اند...
دچارِ فیش‌نگار
نظر من همون نظره خانم بهاره
دچارِ فیش‌نگار
:)) از روی عادت
دچارِ فیش‌نگار
:))) ادای ملتو درنیار دکتر
:(