چوب الک
سه شنبه, ۳ تیر ۱۳۹۹، ۰۱:۱۶ ب.ظ
و تو از کنار پسربچگانی رد میشوی که جملگی موبایل بدست، در کوچه ای نه چندان تنگ، لنگ ظهر سایه گرفتندی و همه سر در گریبان گوشی موبایل بازی نمودندی.....دی در عهد قدیم پسر بچگان صدای جنب و جوش و بازیشان گوش فلک پر کرده بودیو همیشه چوب تیز الک یا دولکشان پای تخم چشم رهگذران سبز می گشت....کجا رفته آن همه هیاهو؟ ما را چه شده و به کجا رهسپاریم ما؟
بد نیست که :)