دیشب اسب سفیدم رو که پارک کردم تو پارکینگ، اومدم سوار آسانسور بشم دیدم همسایه طبقه چهارمی مون هم پراید قهوه ای هاشبکشو پارک کرده و اونم با خانومش میخوان سوار آسانسور بشن..
همسایه طبقه چهارمی ما یه مرد و زن جوون هستند که معمولا شبا از سرکار میان و با من میرسن به آسانسور!
یه پسر قد بلند و کم مو و یه دختر قد کوتاه که خیلی ادای امروزیا رو میخواد در بیاره، و احتمالا با هم همکار هم هستن..
دیروز ساعت حدود 5 عصر بود که من فرصت نکرده بودم ناهار بخورم! وارد بلوک که شدم، به زور خودمو چپوندم تو آسانسور که برم خونه، یکی از دوستان و همسایگان در حضور خانمش و یکی دو تا از خانمها و آقایون همسایه که من نمیشناختمشون ازم پرسید :گاز وصل شده؟ (آخه یکی دو وز پیش گاز مجتمع قطع شده بود)
منم نه گذاشتم نه برداشتم گفتم: گازِ دلت وصل باشه!
یکی دو نفر لبخند ملیحی زدند و من در اعماق افکار خودم غرق بودم که تازه وقتی پیاده شدم متوجه شدم چه سوتی عظمایی دادم! فقط میخواستم سرامیک های کف سالن رو در بیارم گاز بزنم!
نتیجه اخلاقی: وقتی قند خونتون پایینه، افاضه نفرمایید!
حالا خدائیش خیلی حرف بدی زدم؟ چقدر بده؟ مثلا چند تا؟
