سال هزار و چهارصد و سه مبارکباد

تبریک میگم سال جدید رو که با ماه مبارک رمضان هم متقارن شده

یادم باشد...(نه این دیکلمه ی مرحوم ناصرعبداللهی دیگه خیلی کلیشه ای شده)

امیدوارم در سال جدید آفتاب اینجوری بتابه تو خونه هامون

یادم باشد..

یادم باشد پستی نزنم که به کسی بربخورد...

کامنتی ندهم که خاطری آشفته گردد و کامنتی را پاسخی ندهم که ذهنی مکدّر شود....

قضاوتی نکنم از کامنتهای شسته نشسته و عجله ای نکنم برای رنگ آمیزی نوشته ای از کاربری...

یادم باشد دریغی نکنم از اکسیر نایاب این روزها به نام محبّت، به همه کس از کس و ناکس..

از آنی که میخواهمش از صمیم دل و آنکه نمیخواهمش از سویدای دل

یادم باشد، مثل منی ناتوان و ضعیف که بهتر از من بسیار آفریده، بندگانی دارد که خود هوادارش است، هر آنچه کنم، هر آنچه به دل گیرم از بندگانش و هر آنچه قضاوت کنم از بندگانش، اول اوست که می بیند و اوست که سزا یا جزا می دهد و اول اوست که برایم می سازد یا نمی سازد...

یادم باشد ساعت شنی عمرم به دست کیست، با دانه دانه شنی بذر محبتی بکارم شاید از سینه ای جوانه زند و لبخندی بر گوشه لبی بنشیند و رضایتی از جان و دل بدرقه راهم گردد......

یادم باشد از آن لحظه گریان ورود به این کره خاکی تا همین الان و پس از الان غیر از رحم و محبت و لطف بر من روا نداشته پس چرا من بر دیگران رحم و محبت و ولطف نکنم؟

یادم باشد....

یادم باشد حرفی نزنم که به کسی برنخورد.....(یادش بخیر ناصر عبداللهی اول یکی از ترک هاش این دکلمه زیبا بود، به دل من که خیلی نشست. روحش شاد....عنوان این ‍پست دقیقا از همون دکلمه اقتباس شده)

اما یادم باشد: