من اگر بخوام اسب سفیدم رو یه روز بفروشم و یه ماشین دست دوم با 13000 کیلومتر کارکرد بخرم، طبق این جدول باید 109*2.3 تومن پول داشته باشم!
با میزان درامد فعلی گمونم باید به اندازه حضرت نوح کار کنم و پس انداز کنم که بتونم یه بنزS500 مدل 2014 بخرم !! و این یعنی یا عمر من خیلی بی ارزشه و یا بنز با کارکرد 13000 کیلومتر خیلی ارزشمنده، و از طرف دیگه اون زی زی گولا ها یا جوجه خروس هایی که با 17 سال سن تو اتوبان چمران دارن با این ماشین دور دور میکنن با ما هم یه فرق اساسی دارن! مثلا اگر ما آدمیزاد هستیم اونا یه چیز دیگه زاد هستند!
شاید بگید این رفاه حداکثری مزد زحمات پدر و مادرشون یا اجدادشون هست ! در اینجا لازمه عرض کنیم که ببخشید ما پدر و مادر یا اجدادمون رو اشتباه انتخاب کردیم! :))
یادش بخیر یه روز تو همین تهران یه بی ام و 518 سبز طلایی رنگ هر کی داشت مایه دار بود ولی الان کمتر از 2 میلیارد ماشین داشته باشی میری تو دهک قعر جدول و طبقه مستضعف! از اونطرف هم داریم کسیو که به خاطر 100 هزارتومن ممکنه دست به هر کاری بزنه یا تو همین تهران کسیو که با 500 تومن حقوق ماهیانه یه خانواده رو باید بچرخونه! اونم با کرایه خونه! دیدم که میگم..
الان جملات کلیشه ای که مثلا سلامتی بزرگترین ثروته و نباید آدم خودشو مقایسه کن و باید به زیردست ها نگریست به ذهن خطور میکنه ولی این سوال همیشه باقیه و باقی خواهد ماند: این همه فاصـــــله! چرا؟
فرمول اقتصادی کدوم اقتصاد دان ایرانی یا کدوم تحریمگر خارجی این فاصله رو ایجاد کرده یا کدوم فرصت طلب اقتصادی چنین هوش و استعدادی داشته که تونسته این همه فاصله ایجاد کنه؟ دنبال مقصر نمیتونیم بگردیم چون الان هم به وظایفشون عمل کردن ولی در یک کلمه فقر وحشتناکه و مثل خوره داره بعضی خانواده ها رو از پا درمیاره! بنظرم بیشتر باید به فکر چنین خانواده هایی باشیم
