تمــــــــــــــرکز
یه گوهر گمشده ای ما ایرانیها در این سالهای اخیر داریم به اسم "تمرکز"
این روزها جای خالیش حسابی احساس میشه
طرف پشت فرمونه ولی با موبایلش داره تو گروه تلگرام پیام میذاره
یا آقاهه تو پیاده رو حواسش به خانمه اس، یهو میره تو جوب! دیدم که میگم....
دانشجوها که اکثرا تمرکز ندارن! دیگه نمیگم چرا خودتون اوستا هستید
شبکه های مجازی و اینترنت و کلا فضای مجازی بدجوری تمرکز رو از ما گرفتن....
جدا خیلی خوب مشغولمون کردن یا به عبارتی مشغول کردیم خودمونو.....
مثلا چه لزومی داره من از تمام اخبار مملکت تو گروه های خبری اطلاع داشته باشم؟ یا مثلا چه لزومی داره آخرین اثر هنری صافکار نقاش های خانوم رو روی صورتشون تو اینستاگرام ببینم؟ یا مثلا فلان بازیگر فوتبالیست یا خواننده الان تو کدوم پارک با سگش عکس گرفته و چی نوشته؟ یا مثلا همین url هایی که دائما تو اینترنت از این شاخه به اون شاخه میپرم، چه لزومی داره همه رو چک کنم؟
همین از این شاخه به اون شاخه پریدن ، باعث میشه تمرکز من از بین بره و اصلا نتونم روی چیزی دقیق بشم، مهمتر از اون وقت و زمان ارزشمند رو بدون اینکه من درک کنم ، به راحتی از من میدزده!
یادمه ی دانشجوی خانم داشتم چندین ترم قبل، دختر زیبایی بود به طوری که همه پسرها دوست داشتن به طریقی یه کانکشن باهاش برقرار کنن، ولی این دختر خانم کاملا از لحاظ روانی بهم ریخته بود، از بس پسرا رو ریجکت کرده بود اخلاقش کاملا عصبی شده بود، اینو از برخوردش با پسرایی که سعی میکردن کنارش بشینن و از شخصت بالایی برخوردار نبودن متوجه میشدم و دیفالتش این بود که همه رو دک کنه، بعد سر کلاس همش با موبایلش ناشیانه ور میرفت و اصلا تو حال خودش نبود، یه همچین آدمی تو این سن و سال که شاید حدود 20 سال کمتر یا بیشتر باشه همین عدم تمرکز آفت پیشرفت و زندگیش خواهد بود....البته جوونای این دوره زمونه ممکنه بگن ای بابا ...بی خیال چه اهمیتی داره؟ بذار حالشو ببره یا .....که پاسخش اینه که اهمیتش چند سال بعد مشخص میشه و اون خانم به هیچ وجه نمیتونه با یه نفر زیر یه سقف یه زندگی مشترک رو شروع کنه! خب حالا می1رسید چه لزومی داره ازدواج کنه؟ مگر اونایی که ازدواج کردن همه خوشبختن؟ که در پاسخ باید گفت اونایی که درست ازدواج کردن و خانواده خوبی دارن واقعا خوشبختن ...
البته کاری ندارم که الان عدم تمرکز اپیدمی شده، چقدر از خطاهای انسانی و اشتباهات اداری خدماتی فنی و مهندسی و ...ناشی از همین عدم تمرکز هاست!
در کل درسته عصر انفجار اطلاعات هست ولی اگر مسئولانه به این موضوع فکر کنیم، لزومی نداره ما به خیلی از اخبار و اطلاعات دسترسی داشته باشیم..یا لازم نیست با این همه آدم تو فضای مجازی سروکله بزنیم...
اگر دقت کرده باشید اینایی که دائما اخبار حوادث و قتل رو پیگیری میکنن، روحیات واعصاب ضعیفی دارن...قدیم مگر چقدر رسانه وجود داشت؟ یه کشاورز ساده صبح از خونه میزد بیرون و میرفت سر زمین و غروب برمیگشت، نه تو ترافیک بود، نه تلگرامشو دائما چکم میکرد و نه با این همه آدم در ارتباط بود..البته نمیخوام بگم برگردیم به حالت قدیم، ولی چه روح پاک و اعصاب راحتی داشت اون کشاورز....
در هر صورت ما آدمهای این دوره زمونه شبانه روز که ذهنمون آماج بمباران اخبار و اطلاعات فضای مجازی هست، چشم و گوشمون هم که ماشالا از بس باز شده مغز فرصت پردازش نداره، جسممون هم که دائما در معرض امواج وای فای و وای وای و ماهواره و کوفت و زهرمار هست! خوراکمون هم که از گوشت هرمونی و گیاهان پرورش یافته با کود شیمیائی و روغن پالم و .....بی خیال خیلی تکرار شده واقعا
من موندم واقعا ما ایراینها چطور زنده ایم تا حالا..