کاش میشد باز هم ببینمتون...

کاش میشد امروز روی یکی از صندلی های مرکز واکسیناسیون برای تزریق دوز دوم ببینمتون، با اون لبخندهای قشنگ همیشگی، و قیافه متواضعی که از پشت عینک همیشه با کلاس تر به نظر میرسید..اگر دوز اول واکسیناسیون به عمر شما قد داده بود، قطعا این روزها در کنار ما بودید و چقدر دلم لک زده یکبار دیگه با شما چه در اتاقتون و چه در سلف غذاخوری با هم گپ بزنیم و از هر دری سخن بگیم، هر وقت با شما هم صحبت بودم نگران نبودم، راحت بودم و همش سبک و سنگین نمیکردم چه بگویم، متاسفانه امسال یکی از بهترین اساتید دوران کارشناسی رو که حداقل 9 واحد با ایشون پاس کرده بودم و مشاور یکی از دانشجویان ارشدشون بودم رو از دست دادیم، امروز جای خالی ایشون به شدت احساس میشه، یک آدم مهربون و متواضع، دانشیار یک رشته تخصصی و یکی از گلهای روزگار....کاش یکی از این واکسن هایی که این روزها زیاد شده به شما میرسید و بدلیل بیماری کرونا شما رو از دست نمیدادیم........روح تون شاد.. فراموشتون نمیکنم آقای دکتر...