یک روز معمولی در دانشگاه :: نوشته های احسان

نوشته های احسان

بگذار و بگذر

/ سعی کن آنقدر کامل باشی که بزرگترین تنبیه تو برای دیگران گرفتن خودت از آنها باشد. ( پائولو کوئیلو)
/ آرامشی که اکنون دارم،مدیون انتظاری است که دیگر از کسی ندارم(سیلویا پلات)
/ تا باد مخالف نباشد، بادبادک بالا نمی رود!
/میخوای واسه هدفت تلاش کنی یا میخوای یه عمر حسرت بخوری؟؟!!
/ بندبازها درست موقع سه قدم آخر می‌میرن. چون فکر می‌کنند دیگه رسیدن و اون سه قدم رو با غرور بر‌می‌دارن.
/ یگانه صافکار دلهای تصادفی خداست...
/بدی بزرگ شدن اینه که دیگه زخمامون با بوس کردن خوب نمیشه!
/ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮ ﻧﻪ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﺷﺪ ﮔﻠﻬﺎ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻧﻪ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺑﺮﻕ !
/برای قایق های بی حرکت، موج ها تصمیم می گیرند..
/به ما گفتن یک‌بار بیشتر زندگی نمی‌کنی، ما هم پاشدیم، جمع کردیم و رفتیم که زندگی کنیم، نگو همین پاشدن، جمع کردن و رفتن خودِ زندگی بود!
*/انسان مدام باید مشغول کار باشد. سازندگی کند، وگرنه از درون پوک می شود. و بیکاری بدتر از تنهایی است. آدم بیکار در جمع هم تنهاست ...

یک روز معمولی در دانشگاه

شنبه, ۲۷ شهریور ۱۴۰۰، ۰۲:۴۳ ب.ظ

آزمایشگاههای ما بازه و فقط نهار به صورت آزاد میفروشن....ازجوجه و کباب ملول بودم و ماکارونی 21500 تومنی ام آرزو بود....ولی این کجا و ماکارونی کجا؟ هر وقت ماکارونی رو با سس گوجه خوردم نچسبید بهم....راز ماکارونی در سه کلمه نهفته است: گوشت چرخکرده زیاد!:)