چهل و هفت روز پیش در چنین روزی!

دیشب هر کاری کردم دستم سمت شبیه سازی نرفت که نرفت!

نمیدونم چی شدم رفتم سراغ فیلمهای ندیده...بدون هیچ پیش زمینه ای همینجوری دستم رفت سمت فیلم سیانور!

اصلا حواسم به تم این فیلم نبود و این که من حوصله دیدن این فیلم رو دارم یا نه؟

دیدم کارگردان بهروز شعیبی هست..معطلش نکردم...

شاید موضوع و تم فیلم مناسب این روزا نبود.... ولی در کل فیلم خوش ساختی بود بنظرم

مثل درِ مربا که دقیقا رو ریل های شیشه مربا به خوبی میچرخه و همه چی سر جاشه تمام سناریوهای فیلم دقیقا به موقع تموم شد و ببیننده ای که من باشم دچار سردرگمی نشد!

چند تا نکته:

توفیق اژباری

به زور کرونا و باتوجه به توفیق اجباری ای که این روزها نصیب همه شده، برخی از آخرین های دستاوردهای سینمای طنز ایران رو تماشا کردم..

فیلمهایی که دیدم:

-دم سرخها

-لونه زنبور

-تگزاس 2

-پارادایس

-رحمان 1400

دم سرخ ها خیلی فیلم مزخرفی بود بنظر من...ارزش دیدن نداشت....منم مالتی تسک دیدم فیلم....لونه زنبور و تگزاس2 بامزه بود...پارادایس بنظرم بد نبود ولی زیادی تبلیغاتی بود..بنظرم داستان فیلم رو میتونست بهتر تموم کنه کارگردان...در مورد فیلم رحمان 1400 بگم که واقعا این فیلم از منوچهر هادی بعید بود....منوچهر هادی با این رزومه نسبتا قابل تامل یه همچین فیلم مستهجنی بعید بود ازش....لوکیشن های اقتباسی از فیلم قبلی اش مثل آینه بغل یه اون صحنه بالون که بنظرم از پایتخت 5 تقلب کرده بود، نیش و کنایه ها ناهنجار و حرکات زشت و...بنظرم رحمان 1400 از منوچهر هادی بعید بود! (البته این موضوع کاملا سلیقه ایه)

البته این فیلم توقیف شد ولی دوباره اکران شد......نوشته منوچهر هادی در اینستاگرامش بعد از توقیف فیلمش:

«تمام تلاشم نتیجه نداد.

مدیران موفق شدند و زندگی ادامه دارد

فدای یک تار موی شما یکتا و سوفیای قشنگم.

دومین فیلم پر فروش تاریخ سینما بدون هیچ پاسخ قانع کننده ای توقیف شد که دو هفته قبل در شهر قم این اتفاق افتاده بود.

ممنون از مدیران سینمایی که کاری از دستشان بر نمی آمد ولی تلاششان را کردند چون کلا در ارشاد کسی تصمیم گیرنده نیست و تصمیمات از جای دیگری گرفته می‌شود. ایشان فقط ابلاغ می‌کنند. هیچ گاه کسی برای فیلمش تشویق نمی‌شود ولی تنبیه چرا و توقیف چرا.

امید به اکرانی خوب برای دیگر فیلم‌های دوستان و همکارانم حتی مسعود ده نمکی و روزنامه ای که تمام قد در اختیار ایشان هست. بانی فیلم. روزنامه‌ای که به شخصه خیلی برای من و فیلم هایم اطلاع رسانی کرد و نمی‌دانم چرا انقدر عصبانی است این روزها و حسابی با رحمان خشم و عصبانیتش را خالی کرد برای دوستان بانی فیلم هم که مخاطب انگشت شماری دارد آرزوی بهترینها رو دارم. برادران داداشی (اعتمادی)موفق باشین و سالم و تندرست.»

سوپراستارهای عصبانی..

میگم این جشنواره فیلم فجر هم بهونه خوبی شده ها....

سناریو از این قراره:

1- برای هر فیلم یه نشست خبری برگزار میشه..

2- چندتا از بازیگرای مطرح فیلم تو نشست شرکت میکنن بهتر بگیم عوامل موثر فیلم...

3- چندتا خبرنگار جویای نام در این نشست شرکت میکنن..

4- یکی دو تا سوال آمپرچسبون توسط خبرنگار از بازیگرای مطرح پرسیده میشه که بیشتر در زمینه مبانی اعتقادی، تعلق اجتماعی و قومیت ها و هزار مسئله چالش برانگیز دیگه هست!

5- بازیگر محترم یا همون سلبریتی بعد از چسبوندن آمپر و عصبانی شدن جوابهای چالش برانگیز میده و از خودش دفاع میکنه!

بنظرم میتونن سوالا رو در محدوده خود فیلم مطرح کنند و به چالش کشیدن رفتار و اعتقادات یک بازیگر کار درستی نیست!

هر چند از پاسخهای هادی حجازی فر و همینطور شهاب حسینی بدم نیومد.....البته هنوز فیلم حاتمی کیا یا عوامل فیلمشو ندیدم.....

نکته ای که خیلی نگران کننده است دو قطبی شدن اعتقادات جامعه س و بدتر از اون سریع آمپر چسبوندن سوپراستارهای سینمای ما....همینطور عدم درک و تفاهم متقابل در جامعه فرهنگی کشور از جمله سینماگرا با خبرنگاران......بنظرم این خوب نیست......خیلی از این مسائل اولیه تا الان باید حل شده بود و روی مسائل مهمتر سوال و جواب میشد...

تپلی و من..

جمعه بجای همه کارهایی که فکر میکردم اولویت دارن و در واقع نداشتن، نشستم فیلم تپلی و من رو دیدم..

 این فیلم در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، نامزدی «بهترین فیلم نوجوان»، «بهترین فیلمنامه» و «بهترین کارگردانی» را به خودش اختصاص داده و چون خیلی به گروه سنّی من میخورد، خیلی به دلم نشست..

فیلم خوش ساخت، با ریتم آروم، ملایم با درصد بالای همذات پنداری:)

این فیلم رو از ده تا فیلم سریع و خشن با بازی برادر مهربانم وین دیزل و همسنگرعزیزم  دواین جانسون و خواهر محترمه  میشل رودریگز بیشتر دوست میداشتم....

البته شما نبینید چون حتما خوشتون نمیاد....

پیوند دوره های مختلف زندگی انسان به هم، یکی از ابتکارات این فیلم بود(هر چند فیلمنامه اش اقتباسی بود)...

فیلمنامه این فیلم اقتباسی از فیلم «The Kid» اثر جان ترتلتاب است. موضوع این فیلم دربارهٔ کودک درون است و در خلاصه داستان فیلم آمده‌است: «بچه؛ تو کی هستی؟ تو خونه من چه کار می‌کنی؟ وایسا ببینم… وایسا ببینم…»

یه وقت شیطون وسوسه تون نکنه این فیلمو ببینید:)

 

لبی بام آمدی کردی اشاره.....

دوش وقت سحر از سکته نجاتم دادند...

واندر آن ظلمت شب، آب هویجم دادند..

 

بیخود از فشفشهء پرتو وای فای کردند

تازه از غار تلگرام  نجاتم دادند

 

چه مبارک سحری بود و چه لاونده شبی

آن شب سرد،که این ویبره به جانم دادند

 

بعد از این  روی من و آینه ی وصف الکس

که در آلمان خبر از جلوه وصلم  دادند

 

من اگر کام روا گشتم و تویوتاسوار چه عجب

مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند

 

هاتف آنروز به من مژده این وصلت  داد

که بدان جور و جفا  صبر و ثباتم دادند

 

این همه شهد و شکر از سخنم میریزد

اجز صبریست کزان شاخ نباتم دادند

 

همت  احسان  و انفاس سحرخیزان بود

که ز بند غم آلکساندارجان، نجاتم دادند

(باکسب اجازت از حضرت حافظ شیرازی و امید به عفو حضرتش مر احسان شیرازی را..)

 

دریافت